‘Samen’ werken aan het zelfvertrouwen van je kind

StiBCO heeft een interactieve lezing ontwikkeld m.b.t. het zelfvertrouwen van kinderen/jongeren.

De lezing ‘zelfvertrouwen’ is speciaal ontwikkeld om op ouderavonden van scholen in het (speciaal) basisonderwijs en (speciaal)voortgezet onderwijs te verzorgen.

De lezing is een antwoord op al het toetsen, (CITO’s, proefwerken, observaties, rekentoetsen, schoolexamens etc.). Hierdoor krijgen de professionals in het onderwijs steeds meer te maken met afname van het zelfvertrouwen van de leerlingen. Niet dat het direct hun schuld is, maar de vele observaties en toetsen maakt het hen niet makkelijk om het zelfvertrouwen van het kind/de jongere ins tand te houden.

Wij ouders kunnen samen met onze kinderen aan het wederzijdse vertrouwen werken en onze kinderen hun zelfvertrouwen laten ontwikkelen of zelfs op een hoger plan brengen.
Het is mogelijk de lezing op 1 avond of een uitgebreidere op 2 avonden van 2 uur te verzorgen.

Zelfvertrouwen is een sterk besef van je eigenwaarde en mogelijkheden.

Als je zelfvertrouwen hebt, dan geloof je dat je de dingen op eigen kracht aankunt en dat je tegenslag goed kan verwerken.
Zelfvertrouwen is een voorwaarde om optimaal te kunnen ontwikkelen.
Het is daarom van belang dat de ouder probeert om het zelfvertrouwen van zijn/haar kind te vergroten door vertrouwen in hen te stellen.
Dat kan door een positieve benadering. Maar ook het samen fouten mogen maken, een kind mag zich niet alleen en eenzaam voelen bij het maken van fouten of bij het te horen krijgen dat het fout is gegaan. Die benadering komt onder andere tot uiting in de verwachtingen en de feedback. Een uitdagende opdracht zorgt ook voor een toename van het zelfvertrouwen (taak-intrinsieke motivatie). En uit onderzoek is gebleken dat samen leren een positief effect heeft op het zelfvertrouwen.

Hoe stimuleer je zelfvertrouwen?

Om een goed zelfvertrouwen te kunnen ontwikkelen moet een kind een goed gevoel over zichzelf hebben. Ouders kunnen veel doen om bij te dragen aan dit goede gevoel. Door het kind te waarderen en de ruimte te geven zich te ontwikkelen.

Eisen
Het is heel belangrijk dat ouders eisen en verwachtingen aan hun kind stellen die aansluiten bij het ontwikkelingsniveau en een stapje hoger. Te weinig of geen eisen of verwachtingen aan een kind stellen stimuleert het kind niet zich te ontwikkelen. Maar het geeft het kind ook het gevoel dat de ouders er niet op vertrouwen dat het kind deze eisen aan zal kunnen of niet aan verwachtingen zal kunnen voldoen. Het kind voelt zich onderschat.

Eisen of verwachtingen ver boven het kunnen aan het kind stellen werkt begrijpelijk als zeer demotiverend en kan een kind een enorm onzeker gevoel geven. Zeker als we als ouder het ‘beste’ willen voor het kind zonder naar het kind te kijken en haar/zijn talenten en beperkingen.
De eisen en verwachtingen die aan een kind gesteld worden mogen dus best iets van het kind vragen, of te wel het kind uitdagen. Enige frustratie hoeft hierbij ook niet uit de weg gegaan te worden. Wat frustratie kan het kind stimuleren en uitdagen. Soms kan het ook goed zijn om een kind te stimuleren toch iets te gaan doen wat het eigenlijk nog niet kan of niet durft. Het is een enorme impuls voor het zelfvertrouwen wanneer een kind iets leert dat het eerst nog niet kon of niet durfde. Maar uiteindelijk moeten de eisen en verwachtingen wel haalbaar zijn voor het kind.
Het kind heeft stimulatie nodig op zowel het verstandelijke, het motorische als ook het sociale en emotionele vlak, om een goed zelfvertrouwen te ontwikkelen.

Model staan
Als ouder heb je ook een belangrijke voorbeeldfunctie (model staan). Een ouder die zelfvertrouwen uitstraalt brengt dit ook over op zijn of haar kind. Nu betekent dit niet dat een ouder met wat minder zelfvertrouwen dus minder goed is voor een kind, maar het is wel goed om als ouder, daar waar mogelijk wel zelfvertrouwen te tonen. Door het kind juist ook die dingen te laten zien waar je als ouder je zeker in voelt. Maar durf als ouder ook je eigen fouten toe geven. Zelfvertrouwen betekent ook dat je om kan gaan met je minder sterke kanten en durven toegeven dat je iets niet goed kan of dat iets je niet ligt.

Positieve benadering
Een positieve benadering van het kind is heel belangrijk voor het zelfvertrouwen. Wanneer ouders vertrouwen hebben in het kunnen van hun kind, durft het kind ook zelf meer te vertrouwen op wat hij of zij kan of kan leren. Belangrijk hierbij is dat het kind niet wordt vergeleken met andere kinderen. Ieder kind moet binnen zijn eigen mogelijkheden beoordeeld worden en moet de ruimte krijgen een eigen mens te zijn.

Ouders helpen hun kind enorm door het kind zelf keuzes te laten maken en zelf idealen te laten bepalen en hierna het kind te helpen bij het behalen van deze idealen en het naleven van de eigen keuzes. Belangrijk hierbij is dat ouders onrealistische verwachtingen bij hun kind bespreken en proberen het kind te laten zien dat deze verwachting onrealistische is. Dat kan heel moeilijk zijn voor het kind, maar het kind moet ook zijn eigen beperkingen leren onder ogen zien en leren accepteren.

Vertrouwen en zelfvertrouwen besmetten elkaar.
De ouders voeden het vertrouwen van het kind en ontlenen aan het ontstane vertrouwen van het kind zelfvertrouwen bij zichzelf en andersom.
Vertrouwen in de beschikbaarheid van de ander en vertrouwen in jezelf, vertrouwen en zelfvertrouwen, de twee benen van een mens om op te staan.
Dit vertrouwen in hun kind is weer gebaseerd op zelfvertrouwen van ouders, dat deels weer wordt gevoed door de competenties (leerresultaten) van hun kind.
Indien deze niet vanzelfsprekend verschijnen, (bijvoorbeeld in geval van verstandelijke beperking, lage schoolscores) kan dit zelfvertrouwen van ouders zwaar op de proef worden gesteld.

Andere factoren
Ouders hebben veel invloed op het zelfvertrouwen van hun kind. Maar ook andere factoren zijn van invloed van het zelfvertrouwen van het kind, zoals het karakter van het kind, de capaciteiten van het kind, de reactie en stimulatie die het kind krijgt uit de omgeving en de mogelijkheden tot ontwikkeling die het kind geboden kunnen worden.

Ouders zijn dus heel belangrijk voor de ontwikkeling van het zelfvertrouwen van het kind, ga er samen voor!

Belangrijke bron: wijleren.nl

Bronnen:
Basisboek Mediërend Leren F. van Loo en E. van Doorn
Faalangst, P. Langedijk
Geef uw kind zelfvertrouwen. S. Marston
Geef uw kind zelfvertrouwen. Veiligheid en zekerheid voor uw kind. Greenspan, S.I.
Grenzeloze communicatie. Een nieuwe benadering van interculturele communicatie. N. Vink
Groeien doe je samen, A. Janssens en E. van Doorn
Je zelfvertrouwen vergroten, K. Burton en B. Platts

Leefboek voor kinderen T. Legters
Leer je kind zelfvertrouwen, R. Woolsfon
Nestgeuren. Over de betekenis van de ouder-kind relatie in een mensenleven. P. Weisfelt
Opvoeden tot zelfbewuste kinderen, H. Gütler
Wijleren.nl, Vertrouwen en zelfvertrouwen als kwaliteiten van ontwikkeling en leren, L. Stevens
Zelfvertrouwen voor je kind, T. Apter

Gegevens voor een lezing of training:
Tijdstip: overdag of ‘s-avonds
Duur: 2 tot 2 en half uur
Training van 2 dagdelen is ook mogelijk

Prijs: in overleg (inclusief reader)
Docent: Emiel van Doorn

Neem svp contact met ons op